Op bezoek bij TU Delft

Op de TU Delft hebben Jouke Verlinden en Zjenja Doubrovski in rond 2013 een boeiend project met 3D printen van saxofoonmondstukken gedaan. Nadat ik ze om advies had gevraagd voor verbetering van de printkwaliteit van mijn mondstukken werd ik uitgenodigd op de makerslunch om te laten zien wat ik met 3D printen en met name met mondstukken doe. Vandaag ben ik dus naar Delft geweest met in de ene hand een basklarinet koffer met inhoud en in de andere hand een laptop met mijn ontwerpprogramma. 

Het was een inspirerend bezoek.

Vanwege het mooie gereedschap: Ze hebben daar bijzonder nauwkeurige printers die een heel andere techniek gebruiken dan de meeste keukentafelprinters. Het resultaat is een zeer nauwkeurig geprint object en een zeer glad oppervlak. Bijvoorbeel de Object350 connex3  die met een nauwkeurigheid van 16nm kan printen. 

Verder hebben ze interessante onderzoeken gedaan naar de luchtstromen in een mondstuk, waaruit meerdere bijzondere ontwerpen zijn gekomen die wel goede resultaten bij het spelen opleverden. Het is wel interessant om dergelijke verbeteringen ook eens uit te proberen op een basklarinetmondstuk.

Jouke en Zjenja spelen beiden ook zelf saxofoon en door het gesprek met hun heb ik wel weer inspiratie voor het verder perfectioneren van het ontwerp. Ze hebben ook letterlijk kijk op mondstukken. Een blik van Jouke op mijn eerste prototypes leverde al goede verbetersuggesties op. Ik ben dus nog wel even bezig met mijn ontwerp. Maar dat wist ik eigenlijk ook wel. Ik ga me in ieder geval nog meer richten op de basklarinet mondstukken, dat voegt wel iets nieuws toe.

Interessante onderwerpen die werden aangestipt:

• sluit een riet bij iedere beweging het mondstuk af of niet?
• de baan moet zo gevormd zijn dat het riet een mondstuk luchtdicht af kan sluiten
• niet alle materiaal waar mee worden geprint is geschikt voor mondstukken. Sommige zijn toxisch.
• de vorm van het inwendige is verreweg het belangrijkst. De rol van het materiaal lijkt overschat. Een kopie van een metalen Otto Link bleek dichterbij het origineel dan een andere metalen Otto Link van hetzelfde type. Veel onderlinge verschillen tussen de Otto Links overigens.