Vito tenor (by Beaugnier)

De meeste saxofoons die Vito leverde waren compleet ingekocht bij andere fabrikanten als yamaha, yanagisawa en Jupiter, maar ook van het franse merk Beaugnier dat onderdeel is van hetzelfde concern als Vito (Leblanc). Dit is een Vito Tenor uit de Beaugnier fabrieken. Hoewel de Vito's eigenlijk altijd studieinstrumenten zijn bedoeld, worden ze beschouwd als de betere in deze categorie.

Serienummer: 16988

Bouwjaar: naar schatting jaren 60

Uitvoering: ontlakt en geborsteld

verkocht 

Bouwpakket

Een leuk revisie project. Deze Vito is gemaakt door Beaugnier. Dat is de moeite waard. De tenor komt binnen als bouwpakket. met een aantal kleine mankementen zoals wat deuken en een kromme body, behoorlijke lakproblemen zoals verbrande lak rond de koppeling tussen body en onderbocht een nek die wat deuken vertoont en niet helemaal rond is.

De sax heeft een mooie grafure en zal erg op knappen van een ontlakbeurt.

Het ontdeuken en rechten van de tenor is vrij eenvoudig doordat hij uit elkaar ligt. Na een uur zweten zijn de ernstigste deuken er uit en is de body weer recht.

Het ontlakken blijkt na een test met afbijtmiddel gemakkelijk te gaan. Dat komt goed.

De lak ziet er niet best uit van deze Vito. Er is zo'n 10 procent verdwenen en bij een kwart van de posten is het messing rood verweerd. Ook veel toongaten hebben rood uitgeslagen randen.

Ik besluit daarom  de sax helemaal te ontlakken en vervolgens flink met staalwol aan de slag te gaan om de rode oxide helemaal te verwijderen.

Sodabad

Voor het verwijderen van de lak gebruikte in tot nu toe altijd afbijtmiddel. Maar ik kwam ergens een beschrijving van iemand tegen die beweerde dat toen minuten in heet sodawater ook voldoende is.

Dat kan ik me haast niet voorstellen, maar het is gemakkelijk te proberen natuurlijk.

Dus een paar pannen heet sodawater in een emmer en dan rustig wachten. 

Helaas heb ik geen emmer waar een hele tenor in past, maar eigenlijk is dat maar goed ook want dat zou een enorme hoeveelheid heet soda water vergen.

In een smalle afvalemmer blijft de tenor tot halverwege te passen. Na tien minuten draai ik de saxofoon gewoon om.

Tot mijn verrassing blijkt dit erg goed te werken. De lak bladdert er na een paar minuten al af. Dit werkt veel beter dan het aggressieve stinkende afbijtmiddel. Met een oude tandenborstel is de lak zo weg.

Ik weet niet of dit voor alle laksoorten werkt, maar dit is voortaan de eerste poging van een ontlakbeurt.

Staalwol

Na het ontlakken volgt een marteling met diverse typen staalwol om overal weer blank messing tevoorschijn te halen. In een paar uur met de sax op schoot handschoenen aan en een stofkapje begint deze verweerde sax steeds mooier worden.

Hoe schoner de sax wordt des te meer ongerechtigheden er zichtbaar worden in de body. Ik dacht dat ik klaar was met uitdeuken maar er komen toch nog aardig wat kleine plekken te voorschijn. Nog een half uurtje uitdeukwerk volgt.

De kleppen daar gaat de lak ook vlot vanaf, alleen voor het verwijderen van de rode oxide kost wat moeite. Maar licht geborsteld messing vind ik persoonlijk erg mooi. Dit wordt vast een mooie Vito.

 Nieuw post

Een van de posten die er met het demonteren blijkbaar af was gevallen ziet er niet erg origineel uit.

Dat is wel jammer. Het zal gerust functioneren, maar voor het mooie maak ik toch een post die meer op het origineel lijkt.

Dat maak ik van een messingstaf van 8mm doorsnee. Ik begin met het voorboren van gaatjes voor de naaldveer en de puntschroef op mijn freesbankje. Die is het nauwkeurigst.

Daarna zet ik de staf in mijn draaibank. Dan snijd ik met mijn beitel wat markeerlijnen en top de post netjes op maat af. Daarna maak ik een ruwe bolkop. Die maak ik vervolgens mooi bol door er een 8mm holpijpje tegen aan te houden. DIe draai je dan wat heen en weer om de kop en daarmee slijpt de kop mooi bol. De rest doe ik met een stevige vijl.

De post zaag ik dan op de draaibank mooi recht af en dan soldeer ik die met zilversoldeer op een klein plaatje 1mm dik messing. De onderkant van de post wordt eerst nog wat hol gevijld. Want uiteindelijk moet de voet van de post de ronding krijgen van de sax op de plek van de post. Na het solderen gaat de post terug in de draaibank om het plaatje aan de voet rond te draaien. Daarna wordt de onderkant hol geschuurd op de body van de sax. Daarvoor leg ik een schuurpapier op de body in de buurt van de plek waar de post moet komen en schuur daarom de onderkant van de voet zo goed mogelijk volgens de ronding van de sax ter plekke.

Daarna wordt het tijd om te solderen.   Het blijkt nog steeds niet het precisiewerk wat ik wil, maar oogt uiteindelijk wel beter dan de voorganger van deze post.

De linkerduimsteun bleek gebarsten. Dat is een mooie klus op de draaibank.

Fotoshoot

Inmiddels is de sax weer helemaal compleet, geassembleerd en afgesteld.

Het is tijd voor een foto shoot.

Links:

•  http://www.doctorsax.biz/vito_ser_nos.htm
• http://www.saxophone-players-guide.com/vito-saxophone.html